tərəzi

is. <fars. tərazu> Ağırlığı çəkib müəyyənləşdirmək üçün cihaz. Tərəzi başında duran kolxozçu tez-tez pambıq kisələrini çəkir, rəqəmləri ucadan deyir, briqada başçısı da dəftərçəsinə qeyd edirdi. T. Ş. S..

◊ Tərəziyə vurmaq – çəkmək. Tərəziyə girmək – özünü tay tutmaq, ayaqlaşmaq. <Həsən ağa:> Sənə varlılarla tərəziyə girmək nə yaraşar, yorğanına bax, ayaqlarını uzat. Ə. H..